Winter, lente, en dan nu zomer!

Lieve familie en vrienden!

In ons laatste verslag lazen jullie dat we in Queenstown allebeide een baan hadden gevonden, een woning deelden met een Nieuw Zeelands koppel en ons klaar maakten voor de winter. Inmiddels is de winter alweer voorbij en met de lammetjes in de wei is het al lang en breed lente, oftewel bijna zomer! Hoog tijd voor een nieuwe update!

Het duurde een poos voordat het drukke winterseizoen op gang kwam. De winter is behoorlijk zacht geweest dit jaar en na de gigantische sneeuwval van eind mei is er sindsdien weinig sneeuw onder de 500 meter gevallen. We hadden rekening gehouden met een strenge winter. Sake kreeg namelijk op het werk training in sneeuwkettingen aanbrengen en er werden routes gemaakt dat Avis met een 4x4 auto de werknemers thuis op zouden ophalen bij hevige sneeuwval. Naarmate de dagen op een gegeven moment alweer weer langer begonnen te worden, vroegen we onszelf af of het er nog van zou komen. Gelukkig lag er genoeg sneeuw op de skipistes waar we, samen met duizenden vakantie vierende Australiërs, hebben genoten van het skiën. Via Avis konden we, bijna ieder weekend, voor een prikkie een mooie 4x4 Toyota Prado huren om ermee naar de skigebieden te rijden. Op een uurtje rijden van Queenstown ligt het skigebied Cardrona. Als we daar gingen skiën kregen we in combinatie met de huurauto een ski dagpas t.w.v. $100,- gratis!
We probeerden elke keer zoveel mogelijk vrienden/mensen mee te nemen zodat we de kosten van de autohuur en brandstof konden delen. Zo zaten we één keer met zeven man in de auto, waarbij de snowboards uit het raam staken omdat het anders niet paste! Op die manier betaalde iedereen maar $20,- p.p waarbij wij bijna het goedkoopst uit waren! Ja daar is ie weer, zo komt Jan Splinter door de winter.

Het zijn overigens geen grote ski gebieden. Binnen 5 a 7 minuten ben je alweer beneden om vervolgens in minder dan 5 min. weer omhoog te gaan. Desalniettemin heb je vier skigebieden in de regio waar je een prachtige daginvulling hebt met prachtige uitzichten over de besneeuwde omgeving. Een paar keer kwamen we aan boven op de berg met een graadje of 7 à 8 onder nul, wat door de forse wind voelde als -15. Het sneeuwde zo hard dat het wel Antarctica leek! Naarmate de winter ten einde liep werd uiteraard ook de sneeuw minder. Af en toe leek het op bepaalde plaatsen meer op waterskiën. Met dank aan Pieter, die ook bij Avis werkte en ski instructeur is geweest, hebben we goed kunnen oefenen op de techniek van het skiën waardoor we zelfs de zwarte pistes met ’gemak’ konden nemen. Nou ja gemak, gemak… zonder te vallen. We hebben uiteindelijk veel met Pieter opgetrokken en ook na het winterseizoen nog prachtige wandelingen gemaakt en zelfs nog even paardgereden. Pieter is uiteindelijk in oktober via Australië weer naar Nederland gegaan.

In en rondom Queenstown is ontzettend veel te doen en je hoeft je er geen moment te vervelen. Het is alleen jammer dat het door het toerisme ook erg duur is. Nadat de skigebieden dicht gingen, gingen de prijzen ook weer iets naar beneden. Tomaten bijvoorbeeld, de prijs ging van $12,99 kg naar beneden en zijn nu maar $1,99 de kg en dat komt echt niet alleen maar omdat het nu zomer wordt. Bij een muziek evenement dat een weekje duurde en 50.000 bezoekers trok, zag je de prijs van brandstof stilletjes omhoog gaan. Gelukkig werken we beide natuurlijk, maar zo goed sparen als we in Australië destijds deden moet nog komen.

We hebben ons goed bewezen wat betreft onze baantjes. Elisabeth weet inmiddels alles over parfums, sterke dranken en wijnen en lust zelf ook wel een slokje. Met haar collega’s heeft ze zo nu en dan een wijn en whiskey tasting onder het mom van ’tasting is selling’. Het vliegveld van Queenstown is niet groot en daarom een leuke plek om te werken. Iedereen die er werkt kent en herkent elkaar, van de douane tot aan de politie etc. En dan is het mijn taak om alle passagiers die aankomen of weer vertrekken overtuigen om nog even wat drank in te slaan, het is een leuk sfeertje. Na het winterseizoen werd het wel behoorlijk rustig, soms wat te rustig waardoor ook de werkuren in de winkel er wat op achteruit gingen.

Sake is inmiddels de schade expert van Avis, en daar zijn niet alle klanten zo blij mee die hun auto met schade inleveren. Er zijn creatieve manieren om de schade aan een auto te verbloemen. De auto helemaal met de voorbumper in de heg parkeren, de koffer ervoor te zetten of er zelf voor blijven staan. Zelfs mensen die allemaal modder en klei op de schade plakken zodat het niet opvalt. Mensen proberen de gekste dingen uit.

Na het winterseizoen maakten we de plannen om Queenstown te verlaten om nog rond te reizen op ons work en holiday visum. Deze loopt begin maart af. Echter, onze beide werkgevers zijn zo tevreden dat ze ons liever houden dan kwijt zijn. Daarom heeft Avis een contract aan Sake aangeboden! Dit betekent ook dat we onze visums moeten regelen bij de Immigratie. We vragen een werkvisum aan voor Sake en een partnervisum voor Elisabeth. Op dit moment zitten we middenin die aanvraag. Daarvoor moet je onder andere een medische keuring ondergaan. Om tuberculose uit te sluiten wordt er een röntgenfoto van je borst gemaakt, wordt je bloed en urine onderzocht en een paar standaard reflectie testjes. Bij elke balie waar je je moet melden staat keurig een pin apparaat klaar. Eerst even meer als $ 1000,- voor ons beide aftikken, pas daarna wordt je glimlachend behandeld. Gelukkig zijn we gezond verklaard door de arts, op een hartruis van Elisabeth na. Hier schrokken we natuurlijk wel even van maar waarschijnlijk heeft het er altijd al gezeten. Wel heeft de dokter er een notitie van gemaakt op het medisch rapport. Het hartruisje heeft geen invloed op de gezondheid van Elisabeth, toch kan het zijn dat de Immigratie liever nog een hartfilmpje zou willen zien. Nadat onze papieren zijn bestudeerd door de Immigratie zouden we daar nog bericht van kunnen krijgen voordat alles wordt goedgekeurd. Voor het partner visum van Elisabeth moeten we ook onze relatie bewijzen. Ze gaan natuurlijk niet zomaar akkoord. Ze willen van alles zien, gezamenlijk bankrekening, mailtjes, tickets, familie referenties etc. Ook hebben we allemaal oude foto’s uit de spreekwoordelijke kast getrokken om bewijsmateriaal te verzamelen. Dit hebben we inmiddels bijna allemaal rond om de hele reutemeteut aan papierwerk bij de Immigratie in te leveren. Maar, het belangrijkste is natuurlijk weer de pinpas, want als je die bent vergeten mee te nemen hoef je niet eens bij de Immigratie aan te bellen.

Gelukkig ging Avis ermee akkoord dat we eerst nog willen rondtrekken voor zeker twee maanden. Sake blijft dus gewoon ingeschreven staan om vervolgens ergens in februari weer aan de slag te gaan en hopelijk is het werkvisum dan goedgekeurd! Elisabeth werd bijna gesmeekt om in februari weer terug te komen bij de Duty Free Shop. Mocht het niet lukken met het partner visum dan kon Elisabeth ook wel een werkvergunning krijgen via haar werk. Aan de ene kant is dit prachtig natuurlijk, maar aan de andere kant hoopt Elisabeth eigenlijk bij terugkomst een andere baan te kunnen vinden waar iets meer uitdaging in zit en vooral meer werkuren.
Inmiddels hebben we onze laatste werkdag voor dit jaar alweer gehad! We willen de komende tijd eerst met onze bus erop uit. Deze hebben we inmiddels weer helemaal reis-klaar gemaakt om er weer mee te kamperen.

Het risico om ons huisje hier in Queenstown op te geven nemen we. Het zou natuurlijk leuk zijn als we weer bij onze huisgenoten kunnen intrekken te zijner tijd. We hebben met ze afgesproken dat we elkaar op de hoogte houden. Mochten zij andere huisgenoten kunnen vinden dan zoeken we ergens anders een plekje in Queenstown om te wonen. Wel hebben we het erg getroffen. Het is toch even afwachten hoe het klikt want je deelt natuurlijk de woonkamer en keuken samen. Maar het klikte prima en Sake mag zich inmiddels wel de ’co-piloot’ van huisgenoot Antony noemen. Antony heeft onlangs zijn papieren gehaald voor commercieel piloot en moest daarvoor geregeld oefenen en vlieguren maken waarbij Sake de co-piloot was.

Ook hebben we nog bezoek gehad van Sybren en Maria: een oud collega van Sake. Ze waren met een camper aan het rondreizen voor vier weken door Nieuw Zeeland en hebben twee nachten bij ons gelogeerd. Ze lieten zich graag verrassen qua activiteiten, dus hebben we alles op alles gezet om er een fantastisch weekend van te maken. Zo hebben we de welbekende Toyota Prado gehuurd en zijn we ver het achterland ingereden. Hier hebben we een 4x4 off road track van 80 kilometer gravelroad gereden, door ruig landschap en nog best diepe riviertjes. We kregen zelf ook weer even de kriebels van ons avontuur in de outback van Australië. ’s Avonds hebben we in Queenstown een ijsbar bezocht en de meest populaire hamburger gehad, namelijk de Fergburger. Deze moet je gewoon een keer hebben gegeten. Als klap op de vuurpijl zijn we de volgende ochtend vroeg opgestaan om een rondvlucht te maken met huisgenoot Antony! Vanaf Queenstown zijn we naar de fjorden van Milford Sound gevlogen en weer terug. Dankzij Antony konden we tegen kostprijs vliegen omdat hij het uur als vliegtraining noteerde! Als je dan het ruige landschap van Nieuw Zeeland van boven bekijkt besef je weer wat een prachtig land het toch is!

Voor de rest staat kerst en het nieuwe jaar weer voor de deur en dus maken wij ons op om nog even lekker te genieten deze zomermaanden. Wel kan het er bij ons nog niet in om kerst in de zomer te vieren, terwijl de muziek zoals ’dreaming of a white christmas’ in de winkels worden gedraaid. De kerst van 2012 hebben we natuurlijk ook in Australië meegemaakt, alleen trokken we toen van de ene plaats naar de andere zodat je niet alles meekrijgt. Hier zien we de kerstreclames op tv en trekken alle Nieuw Zeelanders de barbecue weer uit de garage. Daarom hebben wij onze huisgenoten maar geïntroduceerd met het Sinterklaas feest door de schoen op te zetten met zelfs kleine cadeautjes inclusief gedicht. Dankzij de ouders van Elisabeth werd als verassing op 5 december een pakket bij ons afgeleverd VOL met met Hollandse lekkernijen. Zo konden we ze ook nog even pepernoten en drop laten proeven, welke zeker in de smaak vielen! De rest nemen we lekker mee voor onderweg, dus heel erg bedankt Heit & Mem!

Vergeet vooral niet onze prachtige foto’s van de afgelopen tijd te bekijken, met natuurlijk het skiën en verschillende tripjes en wandelingen in de omgeving van Queenstown. Er zitten er vast een aantal tussen die jullie als bureaublad achtergrond kunnen gebruiken!

Verder wensen we jullie natuurlijk fijne feestdagen en een prachtig en gezond 2015. Tot het volgende reisverslag!

Lieve groet,
The Dutchies