Van Noord naar Zuid

Hallo allemaal!

Inmiddels zijn we alweer een tijdje op het Zuider eiland en hebben we ons gevestigd in Queenstown, dus hier volgt weer een update van onze trip door Nieuw Zeeland. Al onze nieuwe foto's staan weer onder het tabje 'foto's.

In ons vorige verslag waren we nog in het mooie zonnige Paihia, op het Noorder eiland. We zijn daarna in Noordelijke richting gereden en hebben langs de kust prachtige plekjes gevonden om te kamperen en te hiken. Eén kampeerplaats daarvan was Matauri Bay, een prachtige plek om in de ochtend wakker te worden en onbeschrijfelijk mooie zonsondergangen! Bekijk de foto’s maar...
In Nieuw Zeeland is het immers de traditie om je eerst gevangen vis te zoenen en terug te gooien voor goede resultaten daarna. De eerst volgende vis die daarna in de haak hapte was een ‘snapper – tje’ en die was natuurlijk de pineut. De traditie is voorbij, dus met wat tips en trucs van een camping eigenaar heeft Sake de vis gefileerd en hup de hete pan in. Die avond was de Snapper een onderdeel van ons lekkere diner…

Cape Reinga is het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland en hoewel we er de vorige keer niet zijn geweest, was dit toch zeker de moeite waard. Bij de witte vuurtoren heb je een mooi uitzicht hoe de twee zeeën, Tasman Sea en South Pacific Ocean met elkaar in botsing komen in een zogenaamde ‘ kolk’. Het weer was ook hier fantastisch waardoor we nog een pittige hike langs de kust hebben kunnen maken. Op de terugweg kwamen we erachter dat er een enorme schroef in onze voorband zat. De krik die we hebben is aan de kleine kant, dus gelukkig hebben we eentje kunnen lenen van andere reizigers. Na veel krikken en gepruts kwam Sake erachter dat het reserve wiel niet eens past. De schroef er dieper indraaien was ook geen optie, want dan loopt de lucht eruit. Met een slakkengangetje zijn we naar de dichtstbijzijnde monteur gereden, ongeveer 75 km verderop. Daar dachten we de hoofdprijs te moeten betalen voor de reparatie, maar voor $25,- was de band al geplakt! Koopje dus.

Op de weg terug naar Auckland wisten we van onze vorige reis nog dat we langs een Dutch Deli zouden komen. Hier hebben we natuurlijk weer behoorlijk wat dollars ingeruild voor lekkere Nederlandse producten! Weer in Auckland aangekomen hebben we ons sofinummer opgehaald. Deze lag voor ons klaar bij het hostel waar we in het begin verbleven. Het sofinummer hebben we nodig als we willen werken, maar daar denken we nog even niet aan dus op naar de Coromandel Peninsula! Hier hebben we weer een bezoek gebracht aan de indrukwekkende Cathedral Cove en Stingray Bay. Mooie rotspartijen in een blauwe oceaan. Hier zijn we natuurlijk eerder geweest maar het verveelt geen seconde, hier kun je werkelijk waar wel uren naar blijven turen. Elisabeth haar verjaardag hebben we daar nog gevierd en ze heeft naast lekkere cappuccino met koek nog een prachtige zonsondergang en als afsluiting een vallende ster cadeau gekregen.

De Waitomo Caves in Waitomo zijn populair om de glow worms. En hoewel deze lichtgevende wormpjes door heel Nieuw Zeeland te vinden zijn, staan deze grotten bekend om hun vele tours en activiteiten. Het leek ons dan ook leuk dit keer een actieve tour te doen. Goedkoop is het niet, maar je bent jong en je wilt wat. Met een compleet wetsuit tenue, helm en zwemband gingen we met een groep van zeven (incl. gids) de donkere grot in. Eerst door smalle en nauwe gangen, klimmen en klauteren door de riviergrot en springen van watervallen (niet hoger dan 2 meter). Daarna moest iedereen zijn helmlichtje uit doen en dreven we in het pikke donker. Wat je dan ziet is prachtig, een sterrenhemel van Glow Worms. Het was zeker de moeite waard deze bijzondere creaties te zien. De camera kon natuurlijk niet mee en dit was overigens ook niet toegestaan. Vanwege de flits doen de wormpjes anders hun groene ‘lichtje’ uit. We hebben even een foto van internet geplukt om jullie toch even een idee te geven hoe mooi dit is!

De volgende dag hebben we nog oude mijn grotten bezocht. De sporen van de treintjes liggen er nog, en een zaklamp heb je wel nodig in de donkere grot. Helaas hebben we geen goud kunnen vinden.
Bij Lake Taupo, het grootste meer van Nieuw Zeeland en wat ooit een vulkaan monding was, begon het behoorlijk te regenen. De eerste hoosbuien sinds we in Nieuw Zeeland waren, dus we mochten niet klagen. Donkere, zware bewolking met zulke hoosbuien maakten het onmogelijk om wandelingen te maken. Jammer, want het is een prachtige omgeving waar nu letterlijk niets van te zien was. In een vlot tempo zijn we door gereden naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw - Zeeland. Daar hebben we voor de tweede keer het indrukwekkende museum over Nieuw Zeeland bezocht. We blijven gefascineerd over hoe mooi dit museum alles in elkaar heeft gezet. Via mooie animaties is te zien dat Nieuw Zeeland precies op de scheidingslijn van de Pacific Plate en de Australian Plate ligt. De bergen zijn ontstaan doordat de ene plaat onder de andere plaat schuift. Twee derde van het zuiderland bestaat dus ook uit bergen!

Vervolgens hebben we de ferry geboekt naar het Zuider eiland. Het was weer een indrukwekkende tocht over de Tasman Sea. Nog mooier om te zien hoe een enorme groep dolfijnen sprongen over de golven van de boot. De vaartocht van zo’n 3 uur eindigt in Picton in de prachtige Marlborough Sounds. Het gebied is ooit door een aardbeving gezakt waardoor de zee kon binnen stromen. Dus eigenlijk zijn het ondergelopen bergen, wat prachtig is om door heen te varen.

Aangekomen in Blenheim, waar alleen maar wijngaarden zijn, hebben we nog getwijfeld om voor een paar weken fruit te plukken. Via andere reizigers kwamen we er al gauw achter dat het plukseizoen al afgelopen was en hebben we toch besloten door te rijden richting Wanaka en Queenstown, om daar werk te zoeken. In een rustig tempo hebben we de mooie route langs de westkust afgelegd. Het was nog zo’n 500 km richting onze ‘bestemming’, met onderweg nog veel bezienswaardigheden zoals de Pancake Rocks en twee grote Gletsjers. We hebben een wandeling gemaakt bij de gletsjers die overigens langzaam aan het smelten zijn. Op de weg ernaar toe kom je langs borden met de tekst “in 1750 kwam de gletsjer tot hier”, in 1800 tot hier”. Het is dan nog best wel een stukje rijden en wandelen voordat je uiteindelijk bij de gletsjer bent zoals hij er vandaag de dag uit ziet! Veel blijft er dus niet van over. Bij een overnachtingsplaats hebben we nog een Frans koppel leren kennen. Zij wilden ook in Queenstown op zoek naar werk dus we hebben een tijdje met elkaar opgetrokken. Een erg leuk stel, alleen kletsen ze ons de oren van de kop…

We wilden eerst in het plaatsje Wanaka op zoek naar werk, omdat dit een prachtig en rustig stadje is aan het Lake Wanaka. Schitterend gelegen aan dit meer met besneeuwde bergen, maar te klein voor grote hotels en autoverhuurbedrijven waar onze focus op ligt. Dus hadden we al snel besloten om 70 km door te rijden naar Queenstown. Daar stikt het van de toeristen en backpackers. Deze stad maakt zich klaar voor het ski seizoen dus hopelijk genoeg werkgelegenheid. De nette kleren hebben we uit de tas getrokken en vervolgens maar binnenstappen bij bedrijven. Sake is bij vier autoverhuur bedrijven langs geweest en had direct een goed gesprek met de bedrijfsleider van Avis, het grootste autoverhuurbedrijf van Nieuw Zeeland met veel locaties waaronder het vliegveld van Queenstown. Zij zochten een schade inspecteur om de auto’s te controleren die worden teruggebracht. Voor deze functie was nog geen vacature uitgezet. In dezelfde week had Sake het sollicitatiegesprek en was direct verzekerd van de baan en kon na één week al aan de slag.

Nu we in ieder geval uitzicht hadden op één salaris hebben we ons direct gefocust op een woning. Net zoals er honderden backpackers op een vacature afstormen is dit hetzelfde hier met accommodatie. Hoewel het natuurlijk fijn zou zijn om je eigen stulpje te hebben konden we die gedachte al gauw aan de kant zetten, gewoon omdat het niet te betalen is. Via de Nieuw Zeelandse marktplaats zijn we uiteindelijk bij een Kiwi stelletje terecht gekomen. Ze hebben een ruime woning in een nieuwbouw wijk, niet ver van het vliegveld. Na een kijkje en ontmoeting konden we per direct intrekken. Voor $ 250,- per week betalen we de huur. Gas, water en licht komt daar nog overheen. We delen de woonkamer en keuken, maar hebben onze eigen slaap- en badkamer. Blij dat we deze winter er warmpjes bij zitten want het huis heeft ook een houtkachel. Op de Nieuw Zeelandse markplaats hebben we nog een tweede hands Queensize bed kunnen kopen. Met het bedframe op het dak kwamen we als echte ‘gipsy’s’ aan om onze intrek in het huis te nemen. Het woont hier prima!

Ondertussen was Elisabeth nog steeds op zoek naar een baan. Helaas is het nog niet druk in hotels en andere bedrijven, puur omdat het skiseizoen nog op gang moet komen. In veel sollicitatie gesprekken bleek wel dat de meeste bedrijven pas eind juni extra medewerkers zouden aannemen. Van de ene teleurstelling naar de ander begon de moed na 5 weken solliciteren behoorlijk in elkaar te zakken. Op één vacature solliciteren namelijk wel 100 a 200 backpackers, dus de concurrentie is vreselijk hoog. Dankzij een goed woordje van huisgenoot Kylie, die voor Queenstown Airport zelf werkt, kwam Elisabeth in contact met de manager van het Tax Free Shop gedeelte. Hij zocht nog extra mensen voor in de Tax Free winkel om parfum en alcohol te verkopen aan passagiers. Na één gesprek en een uurtje meedraaien op de werkvloer was het dan eindelijk gelukt om een baan te vinden!

Dat Queenstown een populaire toeristische stad is, zie je terug in de prijzen. Nu schrikken we niet meer zo snel van de prijzen omdat we wel wat gewend zijn van onze vorige reis. Toch is het in deze omgeving wel buitensporig duur. Je hoort van iedereen in de omgeving, backpacker of local, dat je een goed gevulde portemonnee moet meenemen of een topsalaris verdienen om hier voor lange tijd te wonen. Zelfs Nieuw Zeelanders verhuizen na een paar jaar omdat het zo duur is. Daar komt bij dat het minimum loon, in welke sector dan ook, rond de $ 15,- per uur ligt. Ongeveer gelijk aan Nederland. Ach ja, zolang de baas doet alsof je veel verdient, doen wij alsof we hard werken... We zijn hier voor de mooie ervaring en kunnen niet wachten om te skiën. Voor een prikkie hebben we tweedehands ski’s kunnen kopen. Inmiddels ook al laten slijpen en waxen dus wij zijn er klaar voor. De pistes zijn al wel open, maar dat stelt nog niets voor. Alleen met behulp van sneeuw kanonnen kan er wat worden geskied. Wel werden we een paar weken terug op een ochtend blij verrast met een dik pak sneeuw! Er was wel wát sneeuw voorspelt maar in één nacht viel er ongeveer 25 cm! Heel Queenstown lag plat, het vliegveld was dicht en de stroom was uitgevallen in omliggende dorpen. Dit betekende ook dat Sake ijsvrij had. Zoveel sneeuw hadden ze nou ook weer niet verwacht. Een compleet andere wereld maar zo ontzettend mooi! Na 4 dagen was de pret voorbij dankzij flinke regenbuien en sindsdien hebben we geen sneeuwvlok meer gezien. Benieuwd wat we van de aankomende winter kunnen verwachten!

Tot het volgende reisverslag maar weer!

Lieve groet,
Sake & Elisabeth